Coronel Oviedo – Niedawno Szkoła rolnicza “Carlos Pfannl” obchodziła 65 lat swojego istnienia. Istotnie, 21 listopada 1954 roku miało miejsce poświęcenie kamienia węgielnego pod szkołę rolniczą “Carlos Pfannl”, usytuowaną w dzielnicy Blas Garay, Compagnia Santa María, w mieście Coronel Oviedo. To dzieło salezjańskie, noszące imię jednego z dobroczyńców, zostało powołane do życia wraz z młodzieżą z trzeciego roku szkoły rolniczej w Ypacaraí. Wówczas zajmowało ono powierzchnię około 5 tys. hektarów, na którą składały się lasy i pola.
Ks. Guido Coronel, salezjanin, poświęcił się potem budowie olbrzymiej szkoły rolniczo-pasterskiej, obecnie istniejącej w Coronel Oviedo. Tam też powstała duża parafia pod wezwaniem Maryi Wspomożycielki. Mowa tu o terenach bardzo dobrych, produktywnych, doskonale nadających się do uprawy i do hodowli.
Szkoła znajduje się około 140 km od stolicy kraju, Asunción, a powstała w odpowiedzi na potrzeby ludzi młodych z obszarów wiejskich, umożliwiając im zdobycie umiejętności, które są poszukiwane na lokalnym rynku pracy. Najpierw w tym ośrodku kształcono przyszłych rolników i agronomów, ale od 1970 roku wprowadzono również kursy bakalaureatu w zakresie technik rolniczo-pasterskich i leśnych. A poza tym, od 2004 roku ta salezjańska szkoła rolniczo-pasterska otwarła również swoje drzwi dla dziewcząt, które chcą zdobyć tego typu zawód.
Szkoła jest znana w całym Paragwaju ze względu na wysoki poziom kształcenia i każdego roku zapisują się do niej uczniowie z całego kraju, którzy, oprócz zdobywania umiejętności technnicznych są formowani na dobrych chrześcijan i uczciwych obywateli.
A ponadto, kierownictwo szkoły stale stara się ulepszyć programy nauczania, aby przekazać to, co najlepsze uczniom i okolicznej społeczności wiejskiej. Dlatego też z czasem podjęto się również realizacji projektów ukierunkowanych na zmniejszenie ubóstwa i polepszenie warunków życia miejscowych producentów.
Obecnie ta szkoła jest jednym z najważniejszych dzieł salezjańskich w Paragwaju, wnosząc szczególny wkład w kształcenie ludzi młodych z obszarów wiejskich jako techników rolniczych, nie mówiąc już o wsparciu, jakiego udziela pobliskim szkołom i miejscowej społeczności.