Istotnie, rozprzestrzenienie się wirusa w Tajlandii się zmniejszyło, co pozwoliło salezjanom wznowić działalność. Jedynie sam ks. proboszcz Aaron Alcoseba każdego miesiąca odwiedza trzy największe ośrodki detencyjne: Thanyaburi, Min Buri i Pathum Thani.

Głównym celem tych wizyt jest towarzyszenie osadzonym katolikom poprzez spotkania formacyjne i katechezę, jak również – umożliwienie im przystąpienia do sakramentu pojednania, uczestnictwa we Mszy św. i innych formach kultu.

W ostatnich tygodniach także więźniowie innych wyznań – zwłaszcza buddyści i wyznawcy islamu – zdecydowali się wziąć udział w tych spotkaniach. Zostali pociągnięci tą szczególną formą formacji, jaka jest tam realizowana.

Ci wszysy, którzy biorą udział w tych zajęciach, na koniec otrzymują certyfikat uczestnictwa, który daje im prawo do ubiegania się o złagodzenie wyroku. A poza tym, są wśród nich więźniowie, którzy po wzięciu udziału w kursie katechetycznym sami decydują się na przyjęcie chrztu.  

Duszpasterstwo więzienne jest dziełem, które duchowi synowie Księdza Bosko w Tajlandii darzą szczególnym zainteresowaniem. “Ksiądz Bosko jest dla nas przykładem, bo sam odwiedzał młodych więźniów, tych, którzy znajdowali się na marginesie społeczeństwa” – wyjaśniają.

I faktycznie, te działania duszpasterskie przywracają nadzieję tym, którzy znajdują się za kratami i dodają im bodźca do podjęcia nowego etapu w swoim życiu. Salezjanie twierdzą, że jeśli prawdą jest, że nie da się cofnąć niczego, co stało się w przeszłości, to również prawdą jest, że cała przyszłość jest jeszcze do napisania i można podjąć pracę w perspektywie lepszego jutra.