Zamiarem było, aby poprzez ten program, nazwany w lokalnym języku “Kalai-vazhi Yirai-mozhi”, umożliwić młodym ludziom tworzenia grup i różnych ruchów w parafiach i instytucjach, uwrażliwiając ludzi na lokalną kulturę i tradycję, a jednocześnie angażując się w ten sposób w katechezę o charakterze kulturowym i formację młodych ludzi. A więc chodzi tu o salezjańską posługę na rzecz młodych ludzi (istotnie, “Kalai-vazhi Yirai-mozhi” oznacza ewangelizację kultury poprzez katechezę kulturową).

W tej inicjatywie wzięło udział 78 uczniów szkół z pięciu parafii, którzy przeszli specjalistyczne szkolenie w zakresie tradycyjnych sztuk tańca i sztuk mimicznych pod kierunkiem 10 wykwalifikowanych instruktorów z dwóch różnych instytucji.

Przez pięć dni instruktorzy przygotowywali tych młodych ludzi do wykonywania tańców i pokazów w rytm popularnych piosenek, których tematyką były: ochrona przyrody, znaczenie rolnictwa, ochrona ziemi, zasobów wodnych...

Była to też okazja do wspólnego życia w nowej społeczności, znalezienia nowych przyjaciół i zawiązania relacji. W codziennych sesjach dzielenia się spostrzeżeniami i dyskusji, a także w krótkich chwilach rekreacji w ciągu dnia, uczestnicy otwarcie i szczerze mówili o dobrych rzeczach, których doświadczyli, a także o rzeczach, których chcieliby poprawić. Dzień zazwyczaj kończył się salezjańskim “słówkiem nadobranoc” i krótką modlitwą.

Ten obóz szkoleniowy, wsparty przez “Surabi”, inspektorialny organ ds. działalności społecznej, został zainaugurowany przez ks. Edwina Vasanthana, ekonoma INM, a zamknięty przez ks. Stanislao Swamikannu, dyrektora DBYAC. W czasie ceremonii zakończenia jeden z przybyłych w czasie podsumowania tego obozu wskazał na motto św. Jana Bosko Jana Bosko: “Czyń dobro, póki jest czas”, które widniało na koszulkach młodych uczestników, chwaląc także poziom wykonania tradycyjnych tańców.

Po rozdaniu certyfikatów wszystkim uczestnikom miała miejsce na koniec braterska agapa. Wszyscy ze wzruszeniem żegnali się z tym obozem zorganizowanym przez DBYAC, który był dla nich czasem rozwoju, przyjaźni i ewangelizacji w nieskażonym i fascynującym środowisku.