Sala Clementina
poniedziałek, 31 marca 2014 r
Drodzy bracia, witajcie!
Dziękuję Don Angelo za jego słowa. Jemu i nowej Radzie Generalnej pragnę wiedzieć, jak służyć, prowadząc, towarzysząc i wspierając Zgromadzenie Salezjańskie w jego podróży. Niech Duch Święty pomoże wam zrozumieć oczekiwania i wyzwania naszych czasów, zwłaszcza młodych, i interpretować je w świetle Ewangelii i waszego charyzmatu.
Wyobrażam sobie, że podczas Kapituły - która miała swój temat „Świadkowie radykalizmu Ewangelii” - zawsze mieliście przed sobą Księdza Bosko i młodzież; Bosko i jego motto: „Da mihi animas, cetera tolle”.
Wzmocnił ten program dwoma innymi elementami: pracą i umiarkowaniem. Pamiętam, że na uczelni zabroniono sjesty! ...
Umiarkowanie! Do salezjanów i do nas! „Praca i umiarkowanie - powiedział - sprawi, że Zgromadzenie rozkwitnie”. Kiedy ktoś myśli o pracy dla dobra dusz, pokonuje pokusę duchowej światowości, nie szuka innych rzeczy, ale tylko Boga i jego Królestwo. Umiarkowanie jest również poczuciem miary, bycia zadowolonym, prostym. Ubóstwo Księdza Bosko i Matki Margherity inspiruje każdego salezjanina i każdą z waszych wspólnot do zasadniczego i surowego życia, bliskości ubogim, przejrzystości i odpowiedzialności w zarządzaniu dobrami.
1. Ewangelizacja młodzieży jest misją, którą Duch Święty powierzył wam w Kościele.
Jest ona ściśle związana z ich wykształceniem: podróż wiary jest wszczepiona w drogę wzrostu, a Ewangelia wzbogaca także ludzkie dojrzewanie. Musimy przygotować młodych ludzi do pracy w społeczeństwie zgodnie z duchem Ewangelii, jako podmiotami sprawiedliwości i pokoju oraz do życia jako bohaterowie w Kościele. Dlatego korzystasz z niezbędnych studiów pedagogicznych i kulturalnych oraz aktualizacji, aby odpowiedzieć na bieżącą sytuację edukacyjną. Doświadczenie Ks. Bosko i jego „system prewencyjny” zawsze wspierają Cię w Twoim zaangażowaniu w życie z młodymi ludźmi. Obecność pośród nich wyróżnia się czułością, którą Ks. Bosko nazywał miłującą dobrocią, eksperymentując także z nowymi językami, ale wiedząc doskonale, że serce jest podstawowym językiem, do którego można się zbliżyć i stać się ich przyjaciółmi.
Wymiar powołaniowy jest tutaj fundamentalny. Czasami powołanie do życia konsekrowanego jest mylone z dobrowolnym wyborem, a ta wypaczona wizja nie jest dobra dla Instytutów. Kolejny rok 2015, poświęcony życiu konsekrowanemu, będzie korzystną okazją do zaprezentowania swojej urody młodym ludziom. W każdym razie należy unikać wizji częściowych, aby nie wywoływać wrażliwości zawodowej, które są kruche i wspierane przez słabe motywacje. Powołania apostolskie są zwykle owocem dobrej służby młodzieży. Opieka nad powołaniami wymaga szczególnej uwagi: przede wszystkim modlitwy, następnie własnych działań, spersonalizowanych tras, odwagi propozycji, towarzyszenia, zaangażowania rodzin. Geografia zawodowa zmieniła się i zmienia, a to oznacza nowe potrzeby w zakresie edukacji
2. Pracując z młodymi ludźmi, spotykasz świat wykluczenia młodzieży. I to jest okropne! Dziś strasznie jest myśleć, że na Zachodzie pracuje ponad 75 milionów młodych ludzi. Myślimy o ogromnej rzeczywistości bezrobocia, z wieloma negatywnymi konsekwencjami.
Myślimy o uzależnieniach, które niestety są liczne, ale wywodzą się ze wspólnego źródła braku prawdziwej miłości. Spotkanie ze zmarginalizowaną młodzieżą wymaga odwagi, dojrzałości i wielu modlitw. A najlepsi muszą zostać wysłani do tej pracy! Najlepsze! Może istnieć ryzyko złapania entuzjazmu przez wysyłanie ludzi dobrej woli, ale nie nadaje się na tych granicach. Dlatego konieczne jest uważne rozeznanie i ciągłe towarzyszenie. Kryterium jest następujące: najlepiej tam iść. „Potrzebuję tego, by zrobić to wyżej niż tutaj, albo studiować teologię ...”. Ale jeśli masz tę misję, wyślij go tam! Najlepsze!
3. Grazie a Dio voi non vivete e non lavorate come individui isolati, ma come comunità: e ringraziate Dio di questo! La comunità sostiene tutto l'apostolato. A volte le comunità religiose sono attraversate da tensioni , con il rischio dell'individualismo e della dispersione, mentre c'è bisogno di comunicazione profonda e di relazioni autentiche. La forza umanizzante del Vangelo è testimoniata dalla fraternità vissuta in comunità, fatta di accoglienza, rispetto, aiuto reciproco, comprensione, cortesia, perdono e gioia. Lo spirito di famiglia che Don Bosco vi ha lasciato aiuta molto in questo senso, favorisce la perseveranza e crea attrattiva per la vita consacrata.
Drodzy bracia, prawie dwusetna rocznica urodzin Księdza Bosko dobiega końca. To będzie dobry moment, aby ponownie zaproponować charyzmat waszego Założyciela. Maryja Wspomożycielka nigdy nie pomogła jej w życiu Zgromadzenia i na pewno nie zawiedzie go nawet w przyszłości. Niech jej macierzyńskie wstawiennictwo otrzyma oczekiwane i oczekiwane owoce od Boga.
Błogosławię cię i modlę się za ciebie i proszę, módl się za mnie!
Dzięki!
