XXVII Kapituła Generalna
Czwartek trzeciego tygodnia Wielkiego Postu
„Posłuchajcie dziś jego głosu”
Rzym, 27 marca 2014 r

Drodzy Współbracia,

Kapituła generalna, w której żyjemy w tych dniach, wzywa nas do przeżywania jedności w różnorodności. Różnice są bogactwem, które należy docenić i docenić; jednocześnie jedność jest skarbem, który należy zachować i rozwijać. W charyzmacie Księdza Bosko żyjemy różnorodnością kultur i mnogością wyrażeń; ale jednocześnie doświadczamy komunii między współbraćmi i dzielenia się wyborami.
W tej Eucharystii wzywamy Ducha Chrystusa, aby mógł budować jedność serc i zbieżność umysłów między nami; ponieważ wiemy, że łatwiej jest podzielić niż zjednoczyć, dlatego potrzebujemy przemieniającego działania Ducha. On jest Duchem jedności, który nie oznacza jednolitości, ale przywraca wszystko do harmonii. Harmonia czyni Ducha Świętego, a nawet Ducha Świętego, jak mówi ojciec Kościoła, „ipsa east harmony”. Jedność w różnorodności to darmowy prezent na powitanie i trudne zadanie do wykonania.
W Zgromadzeniu mamy dar i zadanie zachowania i rozwoju charyzmatycznej jedności, patrząc na wszystkich naszych drogich Ojca i Założyciela Księdza Bosko, uznając przywództwo jego następcy, gwarantując formację „jednolitą w podstawowych treściach i zróżnicowaną w konkretne wyrażenia” (Konst. 100). Jednocześnie musimy starać się doceniać różnice; dzisiaj, po wyborze radnych sektorowych, będziemy mieli okazję wnieść swój wkład jako Kapituła do budowy Rady Generalnej, która wyraża bogactwo różnorodności naszego Zgromadzenia, Zgromadzenia, które staje się coraz bardziej międzykulturowe i międzykulturowe.
Zwróćmy teraz uwagę na to, co Pismo Święte dzisiejszej liturgii oferuje nam do medytacji

1. „Posłuchaj dziś jego głosu”

W pierwszym czytaniu prorok Jeremiasz wielokrotnie zwracał się do ludzi z zaproszeniem, które sam Bóg skierował do niego: „Słuchajcie mego głosu!”. Ale ludzie nie słuchali ani nie słuchali; zamiast odwrócić się do Boga, odwrócił się do niego plecami. Wtedy Bóg, poprzez proroka, konkluduje gorzko: „To jest lud, który nie słucha głosu Pana, Boga swego”.
My też możemy ryzykować, że będziemy głusi na słowo Boże, a wtedy nasze serce twardnieje i staje się uparte. Bóg przemawia do nas poprzez sytuacje, życie, oczekiwania i pragnienia młodych ludzi, współbraci, radości i smutków. Musimy zatem przyjąć postawę słuchania. Wykonywanie modlitewnego słuchania Pisma Świętego pomaga nam odkryć, jak Bóg przemawia również do nas poprzez wydarzenia i ludzi, którzy nas umieszczają obok nas. W tych dniach mówił do nas z wyborem Przełożonego Generalnego i jego Wikariusza; dziś przemówi do nas także poprzez wybór radnych sektorowych.
W Zgromadzeniu mamy okazję wzrastać w jedności między braćmi w społecznościach, słuchać, medytować i dzielić się Pismem Świętym, co pobudzi nas do głębokiej komunikacji między nami. Bez powszechnego słuchania nie możemy być prorokami w życiu i historii; nie będziemy też w stanie dostrzegać pytań i potrzeb innych osób. Wspólne słuchanie Słowa Bożego pomaga nam wyjść z siebie, przezwyciężyć odniesienie do siebie, wsłuchać się w potrzeby i potrzeby innych, zwłaszcza młodych ludzi.

2. „Każde królestwo podzielone samo w sobie popada w ruinę”.

W Ewangelii widzimy, że Jezus zwraca uwagę na potrzeby biednego chorego. Przywraca zdolność mówienia do opętanej przez demona osoby, którą diabeł wyciszył. Jest to świetlany i prowokujący znak mocy Bożej, która zbawia w Jezusie, to słowo Boże, które czeka na wysłuchanie i przyjęcie; ale przeciwnicy Jezusa odmawiają widzenia i słuchania, w rzeczywistości proponują alternatywne czytanie tego faktu: Jezus ma demona i jest w stanie uzdrowić opętanych, ponieważ działa w imieniu Belezebula, przywódcy demonów.
Są ślepi: jeśli widzą, nie widzą znaków obecności Boga, są niemocy: jeśli mówią, mówią tylko rzeczy głupie. Jezus objawia w nich oryginalność tej niezdolności do dostrzegania znaków Bożej obecności i słuchania Jego słowa. Diabeł, dokładnie ten, który tworzy podział, ciemne i wycisza.
W potężnych gestach Jezusa łamie królestwo Boże, co kładzie kres szatanowi, przeciwnikowi, duchowi podziału. Jezus objawia się jako „najsilniejszy”, który eliminuje stróża, który trzyma człowieka niewolnikiem. Jezus pokonuje ducha podziału i demaskuje podział i konflikt jako przyczynę ruiny: „Królestwo podzielone samo w sobie popada w ruinę”.
Konflikt i podział mogą być ryzykiem, aby być świadomym. Musimy być ich świadomi, aby stawić im czoła i pokonać ich. „W ten sposób możliwe jest rozwinięcie komunii w różnicach, które mogą być uprzywilejowane tylko przez tych szlachetnych ludzi, którzy mają odwagę wyjść poza powierzchnię konfliktu i rozważyć innych w ich najgłębszej godności ... Jedność jest lepsza od konfliktu” ,

Teraz prosimy Boga, aby przemienił nasze „serce”, to znaczy wewnętrzność i głębię siebie, ponieważ mamy oczy, aby widzieć i uszy, aby nie słuchać tego, co proponuje nam duch podziału, ale to, co sugeruje nam duch jedności , Dzisiaj słyszymy Jego głos i ujrzymy znaki Bożej mocy, Amen