Czcigodny: 02.06.1994
Beatyfikacja: 19.06.2005
Celebracja liturgiczna: 30 stycznia
Bronisław Markiewicz urodził się 13 lipca 1842 r. W Pruchniku w Galicji (południowa Polska), szósty z jedenastu dzieci, w religijnej rodzinie drobnomieszczańskiej. Bronislao zmagał się z głodem, biedą i prześladowaniami, spotykanymi w szkole z powodu jego chrześcijańskich ideałów, zawsze z duchem wiary tak bardzo, że postanowił wstąpić do seminarium.
15 września 1867 r. Przyjął święcenia kapłańskie. Poświęcił się intensywnie nauczaniu katechizmu i apostolstwu wśród więźniów, uwielbiał być z ludźmi, zwłaszcza jeśli był biedny. Czuł pociąg do zmarginalizowanych chłopców, którzy cierpieli z powodu wszelkiego rodzaju ubóstwa, dla nich chciał studiować pedagogikę, aby pomóc im w najlepszy sposób uratować ich duszę. Opatrzność doprowadziła go do gorącego pragnienia wstąpienia do instytutu zakonnego poświęconego opiece nad młodzieżą.
Wyjechał do Włoch, gdzie był zafascynowany duchowością Ks. Bosko, który nie wiedząc o tym, nosił już w sercu. Poprosił o członkostwo w Zgromadzeniu Salezjańskim, aw 1887 r. W rękach samego Ks. Bosko złożył śluby wieczyste. Miał więc szczęście słuchać zaleceń świętego i bezpośrednio przyswajać jego ducha.
W 1892 r. Powrócił do Polski jako salezjanin jako proboszcz w Miejscu w Galicji, gdzie mógł poświęcić się ubogiej i opuszczonej młodzieży polskiej. Aby odpowiedzieć w najlepszy możliwy sposób na konkretne potrzeby nędznej Galicji, Bronislao odczuł potrzebę przeżywania zasad Ks. Bosko w bardziej radykalny sposób i, doradzany przez swoich współpracowników, założył Towarzystwo Umiarkowania i Pracy. Dziewięć lat po jego śmierci Kościół, w swoich męskich i żeńskich gałęziach, został uznany przez Kościół, dając początek dwóm kongregacjom, które zostały objęte ochroną św. Michała Archanioła. Jego członkowie przyjęli nazwę Michaelites.
Nawet ks. Bronisław, podobnie jak Ks. Bosko, polecił swoim dzieciom i młodzieży, aby spotkał się z wielkim nabożeństwem do Eucharystii i Madonny, a także do św. Zjednoczenie z Chrystusem ukrzyżowanym i cnota wstrzemięźliwości charakteryzowały jego działalność apostolską na korzyść bliźniego.
Zmarł w Miejscu Piestowym (Polska) 29 stycznia 1912 roku.
Czcigodny 2 lipca 1994 r .; beatyfikowany 19 czerwca 2005 r. za pontyfikatu Benedykta XVI
