Rozpoczęcie zapytania diecezjalnego: 24.03.2006
Zakończenie zapytania diecezjalnego: 07.12.2007
Karol Crespi Croci urodził się w Milanie 29 maja 1892 roku. Był trzecim
z trzynaściorga dzieci Daniela i Luisy Croci. Karol, zupełnie jak ksiądz Bosko,
od najmłodszych lat został obdarowany przez Boga wielkimi darami: inteligencją, hojnością oraz dobrocią. Po ukończeniu lokalnej szkoły podstawowej, w wieku 12 lat, spotkał Salezjanów w Gimnazjum Św. Ambrożego w Milanie. Jako kapłan wspominał: „Gdy uczęszczałem do tamtejszej szkoły, Najświętsza Panienka przekazała mi coś we śnie: ... Zobaczyłem siebie samego ubranego w szaty kapłańskie z długą brodą. Stałem na starej ambonie i głosiłem Boże Słowo do wielu ludzi. Ambona wyglądała jakby stała raczej w szałasie aniżeli w kościele...”
W 1903 roku Karol udał się do Salezjanów na Valsalice w Turynie i poczuł tam, że wzywa go Ksiądz Bosko. Wstąpił do salezjańskiego nowicjatu w Foglizzo. 8 września 1907 roku złożył pierwsze śluby jako Salezjanin,
a następnie w 1910 roku złożył Śluby Wieczyste. Studia filozoficzne i teologiczne odbył na Valsalice razem
z młodym klerykiem Renato Ziggiotti, który w przyszłości miał być następcą Księdza Bosko. W tym samym czasie Karol uczył nauk przyrodniczych, matematyki oraz muzyki.
W 1917 roku przyjął święcenia kapłańskie. Na Uniwersytecie w Padwie odkrył istnienie mikroorganizmu, który
do tej pory nie był znany. To odkrycie spowodowało ogromne zainteresowanie wśród naukowców. Karol rozpoczął studia muzyczne, które ukończył w roku 1921 z tytułem Doktora. W 1923 roku, idąc za wizją przekazaną przez Najświętszą Panienkę, udał się na wyprawę misyjną do Ekwadoru.
Przypłynął do Gayaquil a następnie udał się do Quito skąd wyruszył do Cuenca, gdzie posługiwał do końca życia. Niemalże od samego przyjazdu podjął ogromną pracę pomocy ubogim: doprowadził elektryczność do Macas, otworzył szkołę rolniczą w Yanuncay z wykwalifikowaną kadrą i sprzętem sprowadzonym z Włoch. Otworzył wiele warsztatów, stwarzając tym samym pierwszą Szkołę Sztuki i Handlu, w późniejszym czasie znana jako Salezjańska Politechnika Uniwersytecka.
Założył w Yanuncay dom dla nowicjuszy, po czym w 1940 roku otworzył Fakultet Nauk Edukacyjnych, którego został pierwszym dyrektorem. Otworzył również szkołę podstawową “Cornelio Merchán” dla najbiedniejszych dzieci. Założył Szkołę Nauk Orientalnych kształcącą Salezjanów, wyjeżdżających do zachodniego Ekwadoru.
Otworzył muzeum imienia Karola Crespi, które stało się dobrze znane poza granicami Południowej Afryki. Wszędzie gdziekolwiek się udawał szerzył nabożeństwo do Maryi Wspomożycielki Wiernych. Przy jego konfesjonale, zwłaszcza w latach starości był zawsze otoczony wielką liczbą penitentów. Miejscowi ludzie spontanicznie nazywali go „Świętym Karolem Crespi”. Nieustannie przebywał wśród ubogich: w niedzielne popołudnia uczył katechizmu wśród dzieci ulicy, oferując im jednocześnie „chleb powszedni”, jak i czas
na zabawę.
Organizował kursy krawieckie dla ubogich dziewcząt. Wśród wielu odznaczeń, jakie otrzymał były: Złoty Medal Zasług z rąk prezydenta Republiki Ekwadoru, tytuł honorowego Kanonika Katedry w Cuenca, Złoty Medal Edukacji z rak Ministra Edukacji, odznaczenia z Republiki Włoskiej, tytuł „najwybitniejszego obywatela Cuenca XX wieku”, Doktorat Honoris Causa post mortem Salezjańskiej Politechniki Uniwersyteckiej.
Zmarł w Cuenca 30 kwietnia 1982 roku. Był opłakiwany przez Ekwadorczyków, jako prawdziwy i święty syn Księdza Bosko.