Uznany za czcigodnego: 22.12.2020
Ignacy Stuchly urodził się w roku 1869. Po ukończeniu szkoły średniej na Śląsku,
w zaborze austriackim, postanowił wstąpić do Towarzystwa Jezusowego. Podczas swej podróży pociągiem do Velehrad na Morawach, gdzie miał wstąpić do Jezuitów, spotkał kapłana, który był wówczas bardzo dobrze znany. On to bardzo przychylnie wypowiadał się o ks. Bosko oraz o Salezjanach.
Kapłan zrobił ogromne wrażenie na Ignacym, postanowił zmienić swoje plany i udał się do Turynu, gdzie
na Valsalice został serdecznie przyjęty, jako kolejny syn Maryi. Po ukończeniu nowicjatu kontynuował studia filozoficzne w Ivrea. W tym samym czasie podjął studia rolnicze, po których otrzymał zasłużony dyplom. Następnie złożył podanie, prosząc o skierowanie go na misje, jednak ks. Rua powiedział do niego znamienne słowa: „Twoje misje są na Północy!” W roku 1921 ks. Ignacy został skierowany do pracy duszpasterskiej
w Ljublijanie na terenie Jugosławii, by tam jednocześnie zająć się budową sanktuarium Maryi Wspomożycielki Wiernych. W roku 1924 budowa świątyni dobiegła końca, po czym dokonano uroczystego jej poświęcenia.
Następnie decyzją przełożonych ks. Stuchly został skierowany do wspólnoty Perosa Argentina we Włoszech, gdzie przez kilka lat młodzi chłopcy z terenów Słowacji przygotowywali się, aby zapoczątkować działalność salezjańską na terenie ich kraju. W 1927 roku ks. Ignacy został posłany do Czechosłowacji, aby otworzyć
w miejscowości Frystak pierwszą wspólnotę salezjańską. Pozostał dyrektorem wspólnoty w latach od 1928
do 1934. Po skończeniu posługi we Frystak, przełożeni mianowali go Dyrektorem nowo powstającej wspólnoty zakonnej w Moravska Ostrava. Posługę tę pełnił przez kolejny rok.
W międzyczasie ks. Ignacy został mianowany przełożonym Inspektorii w Czechosłowacji. Posługę tę pełnił
w latach 1935-1948. W czasie, kiedy przewodził Inspektorią, zostało otwartych 12 nowych wspólnot zakonnych z ponad 270 współbraćmi, którzy pochodzili głównie z terytorium Moraw. Ponadto około 20 współbraci pracowało w tym czasie na misjach. Ten nadzwyczajny rozwój pracy i dzieł salezjańskich
w sposób wystarczający wskazują na ogrom ducha jego pracy, prostej pobożności oraz dobroci względem każdego człowieka.
Po zakończeniu posługi przełożonego Inspektorii, w roku 1948 ks. Ignacy powrócił do wspólnoty we Frystak, jako spowiednik. W tym czasie rozpoczęły się masowe prześladowania na terenach Czechosłowacji.
Ks. Ignacy musiał być świadkiem ogromnego zniszczenia dzieł salezjańskich, które z takim zapałem budował.
Zmarł 17 stycznia 1953 roku.
