Uznany za czcigodnego: 27.02.2017
W kaplicy Benigna Coya, Peru
Oktawiusz Ortiz urodził się w Limie 19 kwietnia 1879 roku, ósmy syn Manuela i Benigny Coyi. W 1892 r. Salezjanie otworzyli pierwszą szkołę zawodową w Peru. Ottavio, który uczęszczał do oratorium przez rok, wstąpił jako uczeń cieśli. Był ostrożnym i głębokim chłopcem. Pewnego dnia Ottavio pomagał w kuchni, mieszając zupę z jednej strony i czytając katechizm z drugą.
„Zamiast cieśli, mógłby zostać księdzem!”
Opatrzność chciała Mgr. Costamagna, który zauważył: „Dlaczego nie uczysz się tego chłopca? Zamiast tego stolarz mógłby zostać kapłanem! ”; i tak było. Udał się do nowicjatu w Callao i złożył śluby wieczyste w rękach niezwykłego gościa o. Albery. Odbył praktykę w tym samym domu, mając wśród swoich uczniów przyszłego prałata. Vittorio Alvarez.
Pierwszy salezjanin kapłan z Peru
W 1907 r. Został pierwszym salezjaninem kapłanem w Peru. Został wysłany jako dyrektor, aby założyć profesjonalną szkołę w Piura, gdzie założył tygodnik La Campanilla. Był cenionym dyrektorem w Cuzco i Callao. W 1921 roku, ku jego wielkiemu zdziwieniu, został mianowany biskupem Chachapoyas na północ od Andów. Terytorium jest tak szerokie jak jedna trzecia Włoch, surowe i bez połączeń z innymi miastami. Ottavio chce być biskupem w stylu Ks. Bosko. W istocie wybrał jako swoje motto biskupie „Da mihi animas”, które wyraża jego gorliwość o dusze kosztem każdego wysiłku.
Biskup w stylu Ks. Bosko
W stylu Księdza Bosko jest zainteresowany władzami, aby dawać Chachapoyas drogi, szpitale, wodę i elektryczność; opiekuje się szkołami: dla chłopców, dla dorosłych i dla kobiet. Promuje dobrą prasę i inicjatywy kulturalne. W każdą niedzielę od razu chciał nauczać katechizmu w kościołach miejskich, założył Związek katechistów, organizował nauczanie religii w szkołach, dbał o formację swoich kapłanów.
Odwiedź wszystkich mieszkańców diecezji
Ciągle jeździ konno i pieszo, przez lasy, góry i rzeki, aby spotkać wszystkich swoich wiernych w wioskach. Co 5 lat będzie mógł odwiedzić je wszystkie: w diecezji jest 120 000 osób! Podczas jego rządów część jego terytorium została podniesiona do rangi Prefektury Apostolskiej, a inna do prałatury „nullius”. Z wieloma trudnościami założył seminarium duchowne w swojej diecezji. Przez dwa razy odmawiał diecezji o większym prestiżu i mniej męczącej.
W 1953 r. Pius XII mianował go asystentem tronu papieskiego. Po operacji 1 marca 1958 r. Dobry biskup zmarł. Jest pochowany w swojej katedrze. Sława świętości wobec niego jest ogromna.