Św. Jan Bosko był wyjątkowym wychowawcą. Jego przenikliwa inteligencja, zdrowy rozsądek i głęboka duchowość doprowadziły go do stworzenia systemu wychowania, który rozwija całą osobę – ciało, serce, umysł i ducha. Sprzyja wzrostowi i wolności, a jednocześnie istotnie umieszcza człowieka młodego w centrum całego dzieła wychowawczego.

Aby odróżnić jego metodę od represyjnego systemu wychowania, przeważającego w XIX wieku we Włoszech, swoją metodę nazwał właśnie systemem prewencyjnym – ponieważ stosując go, usiłuje się zapobiec konieczności karania, umieszczając chłopca w środowisku, w którym zachęca się go, by dał z siebie to, co najlepsze. Jest to odpowiednie, przyjazne, całościowe podejście do wychowania.

Stwarza on klimat, który ‘wyprowadza’ (łac. ex-duco) to, co najlepsze z człowieka młodego, zachęcając go do całościowego i pełnego wyrażenia siebie, co pomaga mu nabyć postawy, które ukierunkowują go w wyborze tego, co dobre, zdrowe, radosne i przyczynia się do rozwoju życia